Grający na teorbanie

Norweski malarz scen rodzajowych, który większą część życia spędził poza ojczyzną, w Monachium, Paryżu i Rzymie. Ross hołdował malarstwu akademickiemu, przez co z czasem popadł w niełaskę rodzimych krytyków, propagujących trendy naturalistyczne i akcentowanie patriotyzmu w sztuce. Dziś twórczość tego wytwornego akademika ponownie zyskuje uznanie i popularność wśród odbiorców.

 

Ross urodził się w południowej części kraju w Flekkefjord, w rodzinie inspektora celnego Lauritza Lassena Rossa  i Heleny Dorothei Meyer. Pierwsze nauki malarstwa pobierał u artysty Lostinga Johana. Wiosną 1866 roku rozpoczął przygotowania do egzaminów pod kierunkiem rzeźbiarza Brynjulfa Bersliena a od jesieni tego samego roku podjął studia malarskie w Kopenhadze, pod kierunkiem Frederika Vermehrena i Williama Marstranda.

 

W 1869 roku Ross udał się do Monachium aby doskonalić swój warsztat. Wstąpili do monachijskiej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Ross szybko zyskał kluczową pozycję w środowisku. Specjalnością Rossa w okresie monachijskim były historyczne sceny rodzajowe. Artysta koncentrował się na realistycznym oddaniu strojów z epoki, ukazaniu bogatej faktury tekstyliów i historycznych detali.

 

Lata 1875 - 1879 Ross spędził w Paryżu. Prace z tego okresu noszą znamiona inspiracji ówczesnym francuskim malarstwem akademickim, szczególnie twórczością portrecistów - Léona Bonnata i Charlesa Carolusa-Duransa. W scenach kostiumowych Ross wzorował się na pracach Jean-Louis-Ernesta Meissoniera i Ferdinanda Royberta, które oglądał na paryskim Salonie. Czerpiąc zarówno z twórczości Francuzów jak i doświadczeń monachijskich malarz wypracowywał swój indywidualny styl. Z tego czasu pochodzą również rzadsze w twórczości Rossa współczesne sceny rodzajowe we wnętrzach.

 

Rok 1879 i wyjazd do Rzymu otworzyły nowy rozdział w życiu artysty. Właśnie w Rzymie doceniono jego niezwykłą umiejętność odmalowywania wytwornych ubiorów kobiecych. Został pupilem miejscowej elity towarzyskiej. Kolejne lata spędzał w małej miejscowości Soro u podnóża Apenninów w regionie Abruzzo, gdzie malował głównie obrazy portretujące życie mieszkańców miasteczka. W Soro żyli również inni skandynawscy twórcy m.in. wspomniany wcześniej Eilif Peterssen oraz Duńczyk Peder Severin Kr?yer. Ross zmarł w 1904 roku, po długiej chorobie, w Rzymie -  mieście które przyniosło mu największą sławę.