W portowej knajpie

Wilhelm SCHREUER [1866-1933] urodził się w Wesel, w regionie Niederrhein (Dolny Ren). W 1872 roku, na krótko przed rozpoczęciem edukacji szkolnej, przeprowadził się wraz z rodzicami do Kolonii. Jego ojciec już od najmłodszych lat zachęcał syna do podejmowania prób malarskich. W 1884 roku Wilhelm Schreuer podjął studia na duesseldorfskiej Akademii Sztuk Pięknych  u  Heinricha  Lauensteina, które następnie kontynuował u Hugo Carola. W latach 1886-1890 pobierał nauki u Petera Jenssena, ówczesnego rektora duesseldorfskiej Akademii. Mając 33 lata poślubił Marię Pauly, córkę marszanda Leo Pauly.

Schreuer już za życia odniósł artystyczny sukces. W 1913 roku Hamburskie Stowarzyszenie Artystów organizując wystawę, na której miano pokazać najważniejsze dzieła artystów  z czterech miast: Berlina, Hamburga i Monachium oraz Düsseldorfu, zaprosiło malarza do wzięcia udziału w niej. Prezentowane przez niego prace ukazywały szeroki wachlarz tematów takich, jak: wizerunki Renu w okolicach Kolonii, wspomnienia z Włoch i Bawarii, przedstawienia o tematyce muzycznej, sceny zaczerpnięte ze sztuki rokoka, a także  motywy z repertuaru malarstwa holenderskiego.

W 1906 roku Wallraf-Richartz Museum zakupiło obraz pt. Tłusty  czwartek w Kolonii, który do dziś  jest prezentowany w Muzeum Miasta. Do lat 20. XX wieku Schreuer brał udział w dużych międzynarodowych wystawach sztuki w Düsseldorfie i Kolonii. Jego prace z tego okresu to m.in. Portret króla pruskiego Fryderyka II, Goethe u  Jacobinów w Dusseldorfie, Dziedziniec, Farma, Magdalena, Dworzec kolejowy. W 1934 roku, w rocznicę śmierci artysty, Stowarzyszenie Sztuki Nadrenii i Westfalii, zorganizowało wystawę retrospektywną jego prac.