Grający w piłkę

Współpracował i był współzałożycielem jednej z pierwszych grup awangardowych w powojennej Polsce- St-53. Poprzez grupę zetknął się zarówno z myślą, jak i sztuką Władysława Strzemińskiego,  którego Teoria Widzenia zaowocowała zwróceniem uwagi na rozwój świadomości wzrokowej. Fascynacja ta zaowocowała w jego twórczości kompozycjami jawiącymi się bardziej jako emanacje  świetlne, niż konkretne przedstawienia.
W okresie tym, formy znajdujące się w jego pracach ukazywane są  jako niedookreślone sylwety, zwiewne i fosforyzujące formy. Kształty w swojej twórczości artysta wywodził głównie od form organicznych lub geometrycznych. Silnie akcentował ich związek z naturą, jak i  sobą nawzajem. Istotnym elementem w jego twórczości  jest również światło, które zarówno rozbija, jak i przenika przez ukazane przedmioty. W swojej twórczości przechodzi od płaskiej powierzchni obrazu, poprzez wyrazistą fakturę, collage, relief, aż do form rzeźbiarskich.
Od początku jego twórczość była doceniania zarówno przez krytyków, jak i kuratorów zarówno w kraju jak i na świecie. Był autorem wystaw  grupowych oraz indywidualnych m.in. w Warszawie, Katowicach, Szczecinie, Bytomiu, Paryżu, Berlinie, Monachium, Bonn i Ostrawie.