Tabuńczyk
015330 Juliusz KOSSAK [1824-1899], Tatar, 1875
watercolor on paper, 37 x 26,5 cm
Signed l.l. „Juliusz Kossak. 1875”
Juliusz KOSSAK [29.10.1824 – 3.02.1899r.] Polski malarz, rysownik i ilustrator. Specjalizował się w malarstwie historycznym i batalistycznym, ulubionym tematem jego prac były konie. Posługiwał się głównie akwarelą i sporadycznie farbami olejnymi. Dzieciństwo spędził we Lwowie, gdzie ukończył również prawo na Uniwersytecie. Studia malarskie pobierał u Jana Maszkowskiego. Jego pierwszym mistrzem był akwarelista i malarz koni – Piotr Michałowski. Dzięki protekcji Kazimierza i Juliusza Dzieduszyckich zdobył liczne koneksje i mecenasów wśród ziemiaństwa. Malował sceny z polowań, portrety, sceny historyczne. W 1855r. wraz z małżonką, Zofią Gałczyńską, wyjechał do Paryża. Tam przyszli na świat ich synowie: Wojciech i Tadeusz (bliźnięta) oraz Stefan. Ojcem chrzestnym Wojciecha, który kontynuował rodzinne tradycje malarskie był przyjaciel rodziny, Horacy Vernet. Po powrocie do kraju Juliusz Kossak zamieszkał wraz z rodziną w Warszawie. Przyjął propozycję kierowania działem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego i poświęcił się głównie pracy ilustratora i malowaniu scen batalistycznych. Po niespełna rocznym pobycie w Monachium, gdzie pracował u boku Józefa Brandta, Juliusz osiedlił się z rodziną w Krakowie. Jego dworek, zwany Kossakówką był elitarnym miejscem spotkań dla artystów Krakowa. Bywali tam między innymi Adam Asnyk, Henryk Sienkiewicz, Stanisław Witkiewicz i Józef Chełmoński. Juliusz Kossak angażował się w działalność kulturalną Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, krakowskiego oddziału Muzeum Narodowego. Do końca życia mieszkał i pracował w Krakowie. W malarskim oeuvre artysty znajdują się przede wszystkim akwarele o jasnym kolorycie, przedstawiające sceny historyczne z końmi. Pozostawił po sobie też wiele grafik i ilustracji do książek i czasopism. Uważany jest za mistrza akwareli, twórcę polskiego malarstwa batalistycznego i klasyka malarstwa literackiego. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmują prace, zarówno obrazy historyczne, batalistyczne jak i portrety i sceny z polowań, w których głównym tematem przedstawienia jest koń.